Aflevering 1 Geweldloosheid deel 5

Vorige keer in Halverwege: Wanneer Emily haar baan opzegt bij Koters&Co ziet Sara kans haar uren uit te breiden. Helaas denkt Harry, haar opdrachtgever daar anders over. Emily belandt dankzij haar kinderen in een pijnlijk gesprek met haar vader over het geloof. Gemist? Lees hier het 4e deel van Geweldloosheid.

SCENE 49. INT. BADKAMER. HUIS SARA. DAG

SARA staat onder de douche. BOAZ komt binnen lopen met een slaperig hoofd. Boaz trekt de klep van de wc open. Sara opent de douchecabine.

SARA
Hoi lieverd. Lekker geslapen?

Boaz knikt.

SARA (CONT’D)
Ga je je zo even aankleden man? We zijn al een beetje laat en je moet zo naar school.

BOAZ gaat op de wc zitten.

BOAZ
Ik moet poepen.

SARA
Oh. Kan dat niet heel even wachten? Ik ben zo klaar hier.

Boaz zit al op de wc en trekt zijn schouders op. Sara zucht en doet de douchecabine deur weer dicht.

BOAZ
Mam?

SARA (vanuit de douche)
Ik versta je niet goed als ik sta te douchen Bo.

BOAZ (roept)
Is het vandaag Sint Maarten?

Sara trekt de douchecabine weer open.

SARA
Wat?

BOAZ
Is het vandaag Sint Maarten?

SARA
Ja, klopt.

Boaz’ gezicht begint te stralen. Sara glimlacht terug.

BOAZ
Gaat Liv ook mee?

SARA
Ja, ze gaat ook mee, maar niet zo lang als jij denk ik.

Boaz knikt. Sara wacht een seconde af of er nog een vraag komt.

BOAZ
Zijn jullie dan wel op tijd thuis?

SARA
Nou papa werkt vanmiddag thuis, dus die is er sowieso en ik zorg ervoor dat ik op tijd ben.

BOAZ
Ja, want ik wil graag met jou lopen mama.

Sara geeft hem een knipoog en gaat weer verder met douchen.

SCENE 50. INT. KOFFIETENT. DAG

EMILY (kort rokje, leren jasje, laarzen met hoge hakken) zit aan een tafeltje bij het raam met haar gezicht naar de deur. Ze tikt driftig op haar MacBook Pro. Ze stopt even met schrijven en neemt een slok van een Latte Macchiato. De MAN (40+, net jasje) aan het tafeltje naast haar probeert oogcontact te krijgen. Emily kijkt snel de andere kant op. Op dat moment gaat de deur van het café open en stapt CLEO binnen. De vrouwen spotten elkaar onmiddellijk en reageren aangenaam verrast.

EMILY
(grapt)
Was ik net lekker aan het werk...

CLEO
Oh. Nou sorry dat ik stoor hoor, ik kan ook ergens anders zitten.

EMILY
Nee, nee. Gezellig. Kan best even.

OBER komt meteen aanlopen. Cleo bestelt een cappuccino, trekt ondertussen tevreden haar jas uit en gaat zitten.

CLEO
Ik moest er echt even uit. Robert wou rust aan zijn hoofd. Hij is bezig met mijn sollicitatie. Dus ik dacht: nou dan trakteer ik mezelf gewoon even lekker op een cappu.

EMILY
HIJ is bezig met JOUW sollicitatie?

CLEO
Ja, dat bleef maar liggen.

EMILY
Ja maar. Hoezo hij? Dat doe je zelf toch? Wil hij je weer aan het werk hebben of zo?

CLEO
Dat zou je haast gaan denken hè? Nee hoor, er is een positie als Creative Director bij de Postcodeloterij. Op zich best leuk, maar het lukt me gewoon niet om die brief te schrijven. (pauze) Ik weet het ook eigenlijk niet, of dat ‘t nou is: 32 uur vast. Af en toe een leuk klusje doen bevalt me stiekem prima. Zo fijn, dat we hier nu gewoon kunnen zitten.

Emily knikt. Dit is wat ze wil horen.

CLEO (CONT’D)
Ik ben zo bang dat als ik weer een vaste baan heb...

EMILY
(puntje van haar stoel)
... dat alles dan meteen weer vast ligt?

CLEO
(knikt)
Ik hoef niet zo nodig een TomTom leven, weet je? Ik bedoel... ik wil af en toe een zijpad in kunnen slaan en dan iets nieuws ontdekken, iets onverwachts. Ik zie wel wat er op mijn pad komt.

EMILY
Nou precies!

CLEO
Het is net of ik uit een winterslaap kom. En nu maak ik de rekening op en ik ben verdomme alleen maar met de kinderen bezig geweest. Ik heb mezelf zo weggecijferd dat ik gewoon niet meer weet… wat ik eigenlijk wil.

EMILY
Als ik jou zo hoor… zou ik Robert maar bellen om te zeggen dat ie kan stoppen met die brief en lekker op zoek gaan naar een nieuwe klus.

Ober zet cappuccino voor Cleo neer.

CLEO
(knikt)
Dit wil ik. Dat we hier ‘zo’ kunnen praten ...
(kijkt op horloge)
... het is verdorie pas half elf.

Emily houdt haar latte macchiato in de lucht en maakt een proost gebaar richting Cleo’s cappucino.

SCENE 51. INT. KANTOORTUIN ITF. DAG

SARA klopt op een deur die half open staat. Ze heeft wat papieren in haar hand.

RUUD
Ja?

SARA
Heb je even?

RUUD
Even dit mailtje afmaken, een seconde.

Sara loopt het kantoor in en gaat met haar papieren aan het bureau tegenover Ruud zitten. Ze leest wat in haar papieren.

RUUD (CONT’D)
Zo, dat is ook weer gedaan. Goed dat je even binnenkomt want ik wil iets met je bespreken.

Sara legt haar papieren op het bureau.

SARA
(enigzins bedrukt opeens)
Oh? Oké.

RUUD
(lacht)
Niks ernstigs hoor.

SARA
Oh gelukkig. Ik schrok even.

RUUD
Dat is nergens voor nodig. Neeee, Marjon komt voorlopig nog niet terug en ik heb nog een paar klussen liggen waar ik eigenlijk niet langer mee wil wachten. Gister begreep ik van jou dat je inmiddels bijna klaar bent met het intranet, dus dacht ik jou daarvoor te vragen.

Sara gaat even verzitten en kijkt hem hoopvol aan.

RUUD (CONT’D)
Je hebt de website natuurlijk al eens bekeken.

SARA
Ja... zeker. Die is niet helemaal op orde.

RUUD
Inderdaad. En ik wil jou vragen die onder handen te nemen. Te verbeteren waar mogelijk. Misschien ook kijken of we de Engelse versie volledig up-to-date kunnen krijgen.

Sara glimlacht, maar haar ogen vullen zich met tranen. Ruud kijkt Sara onderzoekend aan.

RUUD (CONT’D)
Gaat het goed?

SARA herpakt zich, veegt snel een traan uit haar oog.

SARA
(licht nerveus)
Ja, nee, ja gaat goed. Ik ben gewoon zo blij dat je dat vraagt. Ik was even bang dat ik weer op zoek moest naar een nieuwe klus.

RUUD
Ah, zo. Nee, ik zou het heel fijn vinden als jij dit wil doen. Je bent inmiddels al helemaal thuis hier en je pakt de zaken goed op.

Sara bloost. De tranen schieten haar opnieuw in de ogen. Vervolgens glimlacht ze naar Ruud en wuift met haar handen voor haar gezicht en schudt nee.

RUUD (CONT’D)
Heb je anders even een pauze nodig?

SARA
Nee, nee, gaat goed, gaat goed. Echt.

Sara is nerveus bezig haar tranen en inmiddels loopneus weg te vegen. Ruud pakt een zakdoekje uit de tissuebox die op zijn bureau staat en geeft die aan Sara. Sara lacht verontschuldigend en snuit haar neus ermee.

RUUD
(onzeker)
We moeten alleen even kijken naar de uren. Maar misschien moeten we dat later even bespreken?

SARA
Nee joh, hoeft echt niet. Het gaat wel weer.

RUUD
Oké. (voorzichtig) Het liefst heb ik je drie dagen hier, maar ik weet niet of je dat kunt regelen thuis?

Sara kijkt bedenkelijk. Ruud pakt alvast een tissue. Sara ziet dat en barst in lachen uit. Ruud lacht wat ongemakkelijk mee.

RUUD (CONT’D)
Ja, ik dacht...

SARA
(interrumpeert, hikkend van het lachen)
Ja snap ik, maar het gaat echt goed. Ik ben gewoon heel blij.

Terwijl Sara dat zegt, beginnen de tranen weer op te wellen en rollen uit haar ogen. Ruud kijkt verbijsterd.

SARA (CONT’D)
Hè verdorie, sorry. Sorry hoor. Ik ga toch maar even naar het toilet.

Ruud knikt. Sara haast zich het kantoor uit.

SCENE 52. INT. KOFFIETENT. DAG

EMILY zit nog steeds met CLEO in het café. Emily’s laptop ligt op de stoel naast haar en is dicht.

EMILY
Gister zag ik het wéér in een film! Dat ze dan ‘s ochtends hun ogen opendoen en elkaar dan eerst - zo dichtbij hè- (geeft 2 cm met haar vingers aan) verliefd in de ogen gaan zitten staren. En dat ze elkaar dan vervolgens lekker af gaan lebberen. Daar kan ik dus écht niet tegen hè.

Cleo begint hard te lachen.

EMILY (CONT’D)
Ik bedoel: wie doet dat nou? Dat is toch niet realistisch!

CLEO
Ik niet.

EMILY
Die putlucht, da’s toch vreselijk!

CLEO
Ja, en als je net verliefd bent wil je helemaal de schone schijn ophouden. Maar zelfs Tycho meurt uit zijn mond, die is zes!

EMILY
En toch zie je het al-tijd! En dan ben ik dus gelijk uit de film hè.

De OBER komt aanlopen met twee verrukkelijke broodjes en twee glazen Prosecco en zet alles op tafel.

OBER
Jullie nemen het er wel van hè, dames.

CLEO
(tegen Emily)
Veel te gezellig met jou.

EMILY
(tegen ober)
Ze heeft net een verstandig besluit genomen, dus dat moet gevierd worden!

Cleo en Emily heffen samen het glas. Ober loopt al naar andere tafel.

EMILY (CONT’D)
Nou proost meissie, wijsheid komt...

CLEO
... na een hoop gelul. Nee hoor, dank je wel lieverd voor je luisterend oor. Maar wat víndt Thomas er nou van dat je hier de hele middag ...

EMILY
... met jou zit te lullen? Volgens mij is ie allang blij dat er rust is thuis.

CLEO
Werkt ie thuis dan?

EMILY
Nee, ik bedoel dat ik niet meer zo labiel ben. Als ik nog drie dagen per week zou werken, zoals vroeger, had ik nu een vette burn-out gehad.

CLEO
Maar wel doorbetaald.

EMILY
Ja dat dan weer wel. Maar toch...

CLEO
Praten helpt best hè.

EMILY
Tegen burn-outs? Nou zeker. Weet je? Ik hoorde laatst dat ‘t ons genotcentrum activeert.

CLEO
Ha ja, da’s een mooie.

EMILY
Nee echt! Er komen van die stofjes in je hersens vrij als we kletsen zoals nu en dingen samen delen. Ik geloof dopamine en oxytocine of zoiets. Maar alleen bij vrouwen hè. Bij onze mannen kunnen we niet terecht. Want die kregen in hun pubertijd zo’n giga shot testosteron dat hun behoefte aan gezelligheid en contact voor de rest van hun leven in één klap werd gehalveerd.

CLEO
(in zichzelf)
Of meer dan de helft.

EMILY
Behalve als het om seks gaat natuurlijk. Maar wat ook zo bizar is - hadden ze ook ergens gemeten - als vrouwen een tijd niet kunnen kletsen, dan treedt er ontwenningspijn op. Net als bij drugsverslaafden!

CLEO
Oh dus dáárom houden we van roddelen.

EMILY
Praten (knipoog). Dus dit (wijst naar Cleo met haar Prosecco) is gewoon onze natuurlijke manier om te ontstressen.

CLEO
(lacht)
Ik zie de dingen ineens heel anders Em! We werken nu dus gewoon aan onze algehele well-being.

EMILY
Ja, net zoiets als mediteren dit.

CLEO
Ik voel me ineens een stuk minder slecht.

EMILY
Hoezo slecht.

CLEO
Nou gewoon, dat wij hier zó zitten terwijl iedereen aan het werk is.

EMILY
Nou eígenlijk ben ik ook aan het werk hoor (knipoog naar Cleo).

CLEO
God sorry ja. Ik hou je wel lekker van je werk hè.

EMILY
Geeft niet, toch een gekke dag vandaag. Ook voor mij.

CLEO
Hoezo?

Emily opent haar tas, wijst op vier grote gele enveloppen die erin zitten en stopt haar laptop er meteen maar bij.

CLEO (CONT’D)
Oh. Is dat je boek?

EMILY
(glundert)
Ja ze gaan na dit broodje op de post.

Cleo pakt haar half lege glas en heft het opnieuw.

SCENE 53. INT. KANTOOR RUUD ITF. DAG

De deur van het kantoor staat open. RUUD zit achter zijn pc te werken. SARA klopt op de deur. Ruud kijkt op. Sara blijft bij de deur staan.

RUUD
Ha, daar ben je weer. Hoorde dat je al langs was geweest, maar ik zat in een meeting. Beetje opgeknapt?

Sara lacht opgelucht.

SARA
Ja, gelukkig wel. Sorry hoor van vanmorgen. Ik moet ongesteld worden en dan ben ik soms een beetje emotioneel.

Ruud kijkt wat ongemakkelijk.

SARA (CONT’D)
Dat is misschien een beetje ‘too much information’, maar ik wilde toch even helder hebben waarom ik me zo hysterisch gedroeg. (grapt) Voor het geval je zou denken dat je nu misschien toch liever iemand anders in wilt huren.

RUUD
(lacht)
Nee hoor, ik laat me niet zo snel afschrikken.

SARA
(lacht)
Gelukkig... Maar je had het net over uren?

RUUD
Ja, klopt.

SARA
Heb je nu even, trouwens?

RUUD
Ja, ja kom verder.

Sara stapt verder het kantoor binnen. De telefoon gaat. Ruud kijkt op zijn telefoon.

RUUD (CONT’D)
Oh deze moet ik even nemen, maar je kan wel even blijven wachten.

SARA
Oh oké.

Sara neemt plaats tegenover Ruud terwijl hij de telefoon opneemt.

SCENE 54. INT. POSTKANTOOR. DAG

EMILY stapt een Post NL kantoor binnen en loopt naar de balie met vier dikke gele enveloppen. Ze is een beetje zenuwachtig.

EMILY
Zo, wat is het hier rustig.

POSTBEAMBTE
(kijkt op)
Doordeweekse dag hé, dan werkt iedereen gewoon.

EMILY
(legt enveloppen op de balie)
Deze moeten op de post. Ook werk hoor. Het is mijn eerste boek.

POSTBEAMBTE
Je moest eens weten hoe vaak we dat hier horen. Het lijkt wel alsof half Haarlem schrijft.

EMILY
(beetje geschrokken)
Oh is dat zo?

Pijnlijke stilte.

POSTBEAMBTE
Maar je kunt het altijd proberen natuurlijk. Niet geschoten altijd mis, toch?

EMILY
Nou ja een bekende schrijver vond het goed, dus...

POSTBEAMBTE
...wie weet.

EMILY
Wie weet.

Postbeambte plakt etiket met portokosten op iedere envelop. Emily haalt intussen haar pinpasje tevoorschijn.

POSTBEAMBTE
(stopt enveloppen in de postzak achter hem)
Nou daar gaat ie dan.

Emily zucht diep. Postbeambte schuift pinautomaat naar Emily toe.      

POSTBEAMBTE (CONT’D)
Dat is dan € 16,30.    

Emily pint.

EMILY
Wel een momentje hoor...

Postbeambte kijkt haar met een schaapachtige glimlach aan.

EMILY (CONT’D)
Nog een fijne dag hè.

Emily loopt met opgeheven hoofd de PostNL uit.

SCENE 55. INT. KANTOOR RUUD ITF. DAG
​
RUUD hangt de telefoon op en kijkt SARA aan.

RUUD
Ja, sorry, dit moest echt even, ik zat er al op te wachten. Maar, waar waren we? … O ja, de website, het liefst zou ik je hier drie dagen willen hebben. Tegen hetzelfde uurtarief. Maar ik weet niet of dat te regelen valt thuis?

SARA
Dat wordt wel wat lastig ben ik bang. Ik werk natuurlijk ook een dag in de week voor die andere opdrachtgever en dat wil ik eigenlijk niet afstoten omdat de kans groot is dat ik daar kan blijven.

RUUD
Oké, ja, snap ik.

SARA
(peinzend)
Of ik moet de kinderen nog een dag extra naar de opvang doen, alleen weet ik niet wanneer er een plekje vrij is... En ik zou moeten kijken of ik er dan nog wel wat aan over houd.

RUUD
Ja die kinderopvang is tegenwoordig behoorlijk aan de prijs inderdaad. Daar worstelt mijn eigen dochter ook mee. Weet je, we houden het gewoon op twee dagen en mocht er iets in je situatie veranderen dan kunnen we altijd weer kijken of er iets mogelijk is.

SARA
Als dat kan, zou het heel fijn zijn.

RUUD
Is goed, dan spreken we het zo af. Fijn dat er in ieder geval weer iemand mee aan de slag gaat.

SARA
(grapt)
Absoluut, ik doe gewoon in twee dagen wat andere mensen in drie dagen doen.

RUUD
(lacht)
Nou dat zou mooi zijn. Wil jij dit nog even op papier zetten? Dan kan ik er een krabbel onder zetten.

SARA
Ja tuurlijk. Doe ik.

RUUD
(glimlacht)
Fijn.

Sara staat op en loopt naar de deur. In de deuropening draait ze zich nog even om. Ruud heeft zich weer op zijn scherm gericht.

SARA
En nogmaals sorry van daarnet. Dat zal niet meer gebeuren.

Ruud kijkt op en glimlacht. Sara draait zich om en loopt de deur uit.

SCENE 56. EXT. ALBERT HEIJN. DAG

Een leuke VADER komt op een herenfiets aanrijden. Hij heeft een DOCHTERTJE  van een jaar of twee achterop. Op het moment dat hij zijn fiets wil parkeren komt EMILY met een tas vol boodschappen (nog steeds in een kort rokje met hooggehakte laarzen en een leren jasje) naar buiten lopen. Ze haalt haar hand door haar lange haren, kijkt even naar de grijze lucht en dan naar de vader. De vader grijnst naar Emily en stapt met een mooie zwaai van zijn herenfiets. Daarbij vergeet hij totaal dat zijn dochtertje nog achterop zit. Het kind krijgt een flinke opdoffer en wordt half van haar zitje afgeworpen. Ze blijft hangen in de riempjes.

VADER
Shit!

EMILY
Jezusmina!

Terwijl de vader probeert om zijn evenwicht te bewaren rent een OUDE VROUW op het meisje af dat half uit haar zitje hangt en zet haar weer overeind. Het meisje begint te brullen.

OUDE VROUW
Gaat het meisje? Ja dat deed je vader niet zo handig. Die was er niet helemaal bij met zijn hoofd hè.

Oude vrouw kijkt met een schuin oog naar de vader. Emily loopt intussen snel met haar boodschappen naar haar fiets en werpt nog een blik achterom. Vader verdwijnt met het huilende meisje op de arm vlug in de winkel. Intussen komt KARIN aangelopen en parkeert haar fiets naast die van Emily. Karin en Emily geven elkaar drie zoenen.

KARIN
(lachend)
Wat was dat nou Em?

EMILY
(terwijl ze haar boodschappen in haar fietskratje stopt)
Ja, zag je dat? Ik heb vandaag weer zo’n dag. Het zullen mijn feromonen wel zijn. Ik weet niet wat ik doe, maar eens per maand draaien alle mannen zich om. Bizar.

KARIN
Ja met zulke hakken...

EMILY
Nee hoor, dat maakt geen donder uit. Ze doen het ook als ik geen make-up op heb of als ik een beetje viezig de deur uitstap.

KARIN
Een beetje viezig? (lacht) Ze zullen het wel ruiken. Dat je vruchtbaar bent of zo.

EMILY
Van de overkant?

KARIN
(grappend)
De feromonen snellen je vooruit.

EMILY
(lacht)
Ik ga racen. Heb je die lucht gezien? Kus!​

Volgende keer de rest van Sint Maarten en de ontknoping van aflevering 1