Vorige keer in Halverwege: Sara reageert nogal emotioneel als ze hoort dat ze een nieuwe klus aangeboden krijgt. Emily heeft last van haar 'feromonen' en haalt haar vriendin Cleo over om geen vaste baan te nemen. Vol verwachting doet ze haar debuut op de post. Gemist? Lees hier het 5e deel van Geweldloosheid SCENE 57. INT. AUTO SARA. AVOND SARA zit gefrustreerd in de auto. Het verkeer rijdt langzaam omdat het noodweer is. SARA Ja hallo!!! Rij gewoon even door met zijn allen, het regent alleen een beetje! Ze wisselt van baan. Dan gaat haar MOBIEL. Ze drukt op de display van de auto waar TIM staat. SARA (CONT’D) Hee. TIM Ben je er al bijna? SARA (geagiteerd) Nou ik sta in de file dus het kan nog wel even duren ben ik bang. TIM Oh, oké, we wachten nog wel even, laat maar weten wanneer je er bijna bent. SARA Is goed. Hee en Tim…. Op de achtergrond bij Tim horen we BOAZ. SARA (CONT’D) Tim? TIM Ja? SARA Ruud vroeg vanmiddag of ik nog een klus voor ze wilde doen. TIM (neutraal) Ja. SARA (hoopvol) Dus dat is wel goed nieuws... TIM Zeker. SARA trekt haar wenkbrauwen op. Op de achtergrond bij Tim horen we Boaz weer praten. BOAZ Mag ik mama ook even? Is ze op tijd? TIM (geïrriteerd tegen BOAZ) Nee, Bo, mama zit in de auto. BOAZ (huilerig stemmetje) Is ze niet op tijd? TIM (geïrriteerd) Weet ik niet, misschien wel, misschien niet. Boaz begint te huilen. SARA Nou dat kan allemaal wel wat vriendelijker lijkt mij, of niet? TIM Zorg jij nou maar dat je op tijd thuis bent. SARA (geprikkeld) Alsof ik iets aan die file kan doen. TIM Nee, maar een keer op tijd naar huis gaan, was misschien wel een goed idee geweest. Eén keer per week op je laten wachten is wel genoeg dacht ik zo. SARA (kortaf) Ja, oké, dag. Sara drukt Tim weg. SARA (CONT’D) Eikel! SCENE 58. INT. WOONKAMER. HUIS EMILY. AVOND Buiten hoost het van de regen (je hoort de wind om het huis loeien). In Emily’s woonkamer branden alleen kaarsjes, wat het spookachtige effect versterkt. EMILY zit met THOMAS, REMY en JELMER aan tafel en lepelt pompoensoep in soepkommen. Emily zet een kom soep voor de neus van Jelmer. JELMER Dat is oranje, dat lust ik niet. EMILY Maar dat is je lievelingskleur! En er zitten appeltjes in! Jelmer schudt van nee en doet zijn handen over elkaar. Emily pakt een lepel en houdt die voor Jelmers mond. EMILY (CONT’D) Je moet op zijn minst proeven. Ik heb hem speciaal voor jou gemaakt, ómdat het je lievelingskleur is. Jelmer schudt opnieuw resoluut van nee en houdt zijn mond stijf dicht. EMILY (CONT’D) Eén hapje… en als je het niet lekker vindt, hoef je het verder niet op te eten. Maar ik wíl dat je het proeft. THOMAS Laat nou toch! Dat werkt toch niet. EMILY (tegen Jelmer) Als je zo’n moeilijke eter blijft, kunnen we nooit een verre reis met je maken hoor. Jelmer haalt zijn schoudertjes op. EMILY (CONT’D) En als je niks eet, gaan we ook niet Sint Maarten doen. THOMAS Nou als het buiten zo door gaat, doen we Sint Maarten überhaupt niet. Dan vieren we het wel een andere keer. REMY (geschrokken) Nee toch pap? We gaan toch wel Sint Maarten lopen? EMILY (sussend) Misschien dat 't zo droog is. THOMAS Geloof jij het? SCENE 59. EXT. STRAAT MET JAREN DERTIG WONINGEN. AVOND In de straat lopen KINDEREN rond met lampionnetjes. Hier en daar staan MENSEN in de deuropening het gezang aan te horen. SARA rijdt in haar auto door de straat. SARA (slaakt een diepe zucht) Kut! Uiteraard vanavond is er weer eens geen plek. Niet te geloven.. SARA rijdt de hoek om een andere straat in. SCENE 60. INT. WOONKAMER. HUIS EMILY. AVOND Er wordt aangebeld. Camera volgt REMY, JELMER en EMILY die zich naar de deur haasten. Ze laten de tussendeur tussen de woonkamer en de gang op een kier staan. THOMAS blijft zitten. In de deuropening staan VIER totaal verzopen KINDEREN en een MOEDER die heel chagrijnig kijkt. Als ze beginnen te zingen, begint de tussendeur te klapperen. KINDEREN “Sint Maarten, Sint Maarten de koeien hebben staarten, de meisjes hebben rokjes aan”... THOMAS (schreeuwt vanuit de woonkamer) Kan die tussendeur dicht? De kinderen schrikken en stoppen met zingen. EMILY (roept tegen Thomas terug) Doe even gezellig! (Nu tegen kinderen) Sorry hoor. Zing maar lekker door jongens! KINDEREN “Daar komt Sinte Maarten aan.”
SCENE 61. INT. WOONKAMER. HUIS EMILY. AVOND
EMILY, REMY en JELMER gaan weer bij THOMAS aan tafel zitten. THOMAS (mompelt) De meisjes hebben meer aan een Zuidwester dan een rokje... JELMER Gaan wij nou ook zo? THOMAS Dat zien we nog wel. Maar als het weer zo blijft, doen we het wat mij betreft gewoon morgen met de overburen. REMY (verongelijkt) Maar dan is het geen Sint Maarten! THOMAS Het gaat jullie toch alleen maar om de snoep. Er valt heus wel iets te regelen. EMILY Laten we nu in godsnaam gaan eten. SCENE 62. INT. GANG. HUIS SARA. AVOND BOAZ en LIV staan in de smalle gang. TIM is bezig hun regenjassen aan te trekken. BOAZ zingt ondertussen Sint Maarten liedjes (Vrije School liedjes als Stergeflonker). LIV probeert mee te zingen. SARA komt het huis binnen. De buitendeur stoot tegen TIM aan die aan de andere kant van de deur staat. TIM Auw. Verdomme Saar, let even op. TIM wrijft over zijn schouder. SARA (verontwaardigd) Sorry hoor, ik weet toch niet dat jij achter de deur zit. BOAZ (blij) Mama! Liv wil op Sara aflopen, maar Tim is net bezig haar jas aan te doen en houdt haar tegen. TIM Blijf nou even staan Liv, ik probeer je jas aan te doen. LIV Niet doen! TIM Niet zo’n grote mond, Liv. Anders ga je niet mee. LIV Wel! TIM Pas d’r op! Liv bindt in. Sara manoeuvreert zich om het tafereel heen, geeft Liv in het voorbijgaan een kus op haar hoofd, verdwijnt in de huiskamer en verschijnt weer zonder tassen. SARA (tegen Tim) Ga jij ook mee, of blijf jij hier? TIM En wie doet dan de deur open? SARA Nou je kan heus wel even mee hoor, het is Livs eerste keer. Gewoon een paar huizen en dan kan je terug. Zoveel kinderen lopen er niet op straat. TIM Bel maar bij de buren aan, dan zie ik het ook. SARA (fronst haar wenkbrauwen) Wat jij wil. Boaz stapt door de nog open deur naar buiten met zijn mooie zelfgemaakte lampion (typisch Vrije School exemplaar). Sara duwt Liv zachtjes voor haar uit naar buiten. SCENE 63. INT. VOORDEUR. HUIS SARA. AVOND TIM staat met een bak snoep in de deuropening. Een VADER met een flinke pens en een MOEDER staan toe te kijken hoe hun DRIE KINDEREN voor hem zingen. DRIE KINDEREN 'Mijn moeder is een dikzak, mijn vader is een dunnetje, geef mij een pepermunnetje.' TIM (knikt lachend tegen de moeder naar de vader) Had ie gewild. De vader en moeder kunnen wel om Tims grapje lachen. De kinderen graaien intussen tegelijkertijd in de bak snoep. MOEDER Hé, rustig aan jongens. De kinderen trekken zich er niks van aan, graaien wat uit de bak en stoppen het in hun tassen die al flink gevuld zijn. Ze maken aanstalten naar de volgende deur te lopen. MOEDER Wat zeggen we dan? KINDEREN Dank je wel. Tim wil de deur al dichtdoen maar ziet aan de overkant SARA met BOAZ en LIV lopen. Hij kijkt hoe ze naar de volgende deur lopen. Dan rukt de wind Boaz’ lampion mee. De lampion komt in een grote regenplas terecht. Sara pakt hem snel op, maar de papieren lampion is doorweekt en niet meer bruikbaar. Boaz begint te huilen. Sara kijkt ongelukkig. Tim doet snel de deur dicht en loopt de huiskamer weer in. SCENE 64. INT. KEUKEN/WOONKAMER. HUIS SARA. AVOND TIM loopt naar de keuken, pakt een leeg pak melk uit de prullenbak, schudt er wat etensresten van af en spoelt het pak om. Daarna pakt hij een stanleymes uit de besteklade en loopt ermee naar de eettafel. SCENE 65. INT. WOONKAMER/KEUKEN. HUIS EMILY. AVOND Er wordt opnieuw aangebeld. Remy springt van tafel en rent naar de deur met JELMER in zijn kielzog. REMY (extatisch) Het zijn de buurkinderen. EMILY loopt ook naar de deur. Er wordt weer gezongen. BUURTKINDEREN “Elf november is de dag, dat mijn lichtje dat mijn lichtje Elf november is de dag Dat mijn lichtje branden mag” Emily laat de buurtkinderen snoep graaien terwijl ze met de BUURVROUW van verderop praat. BUURVROUW Hebben jullie al gelopen? EMILY Nee, we hadden net bedacht dat we het gewoon morgen gaan doen. BUURVROUW Oh, maar nu is het droog hoor. KIND 1 Wij gaan hierna naar het politiebureau. KIND 2 Daar kreeg je vorig jaar een plastic tasje. KIND 3 Helemaal vol snoep! BUURVROUW Jullie kunnen zo meelopen hoor, gezellig. EMILY (tegen Thomas) Zullen we dan alleen even een klein rondje? Naar het politiebureau en terug? Remy en Jelmer beginnen te juichen. THOMAS (mokkend) Oké. De buurtkinderen rennen naar het volgende huis. EMILY (tegen buurvrouw) Oké, we komen zo achter jullie aan, even de jassen zoeken. Emily duikt de gangkast in en gooit regenjassen naar de kinderen. Thomas sluit de buitendeur. SCENE 66. EXT. STRAAT SARA. AVOND TIM loopt met de snel geïmproviseerde lampion (venster uit het pak melk gesneden en een touwtje aan de bovenkant) naar SARA, BOAZ en LIV die aan de overkant bij een deur staan te zingen. Boaz en Liv hebben samen de lampion van Liv vast. Boaz zingt heel zachtjes met een betraand gezicht. Sara zingt ook. Liv zingt af en toe een woordje mee. Tim houdt de lampion achter zijn rug verborgen en blijft bij Sara staan om het tafereel te bekijken. Tim grijnst naar Sara en trekt heel eventjes de nieuwe lampion tevoorschijn. Sara glimlacht dankbaar bij het zien van Tims geïmproviseerde lampion. BOAZ ... met onze lichtjes ook daarbij. Stergeflonker (SAMEN MET LIV) buiten is het donker. OVERBUURMAN (schaal snoep in zijn handen) Dat is een mooi liedje, dat heb ik nog niet eerder gehoord. Nou, zoek maar wat lekkers uit. Boaz glimlacht verlegen. Overbuurman presenteert de schaal met snoep aan Boaz en Liv. Liv stapt gretig naar voren en pakt wat uit de bak. LIV Dank je wel. Daarna kijkt Boaz op de schaal en twijfelt even. Dan pakt hij ook een snoepje. BOAZ Dank je wel. OVERBUURMAN Dag. Sara lacht naar hem. En draait zich dan naar Bo om. SARA Kijk Bo, wat papa voor je gemaakt heeft. Boaz kijkt om naar Tim, ziet de lampion en begint te stralen. SCENE 67. EXTERIEUR. STRAAT AAN SPAARNE. AVOND De BUURTKINDEREN staan bij een huis op weg naar het POLITIEBUREAU te zingen. REMY en JELMER sluiten met hun lampionnen aan. Zachtjes hoor je: BUURTKINDEREN “...dat ik mag snoepen Twaalf november is de dag dat de tandarts boren mag.” EMILY (tegen Thomas) Kijk ze nou gelukkig zijn. De sliert buurtkinderen rent door de plassen naar het politiebureau. SCENE 68. INTERIEUR POLITIEBUREAU HAARLEM. AVOND JELMER, REMY en de BUURTKINDEREN komen het politiebureau binnen stormen (fel licht) en beginnen uit volle borst te zingen: KINDEREN “Sinte Maarten Mik Mak, Mijn moeder is een dikzak, Mijn vader maakt een koprol Midden in een hondendrol.” POLITIEAGENTE (luistert helemaal niet naar de woorden) Nou dat was prachtig jongens. Maar bij wie hoort deze kleine? De politieagente wijst naar JELMER, die zichtbaar schrikt. EMILY Die is van ons. Hoezo? Politieagente steekt haar vinger in de lucht (alsof Emily en Thomas iets stouts hebben gedaan) en wijst dan naar Jelmers voeten. We zien twee doorweekte sokjes en een heel spoor van natte voetjes van de plek waar Jelmer staat tot aan de deur. SCENE 69. EXT. VOORDEUR. HUIS SARA. AVOND SARA doet de sleutel in haar huisdeur. BOAZ en LIV staan naast haar, helemaal nat met een zak snoep aan hun arm en met hun doorweekte lampionnen in hun hand. Ze staan te kleumen.. Sara ziet dat haar fiets (grote bak voorop, kinderstoeltje achterop) is omgevallen, maar ze opent eerst de deur. SARA Ga maar vast naar binnen jongens, ik kom zo. Sara laat Boaz en Liv binnen. BOAZ (vanuit de gang) Wat ga je dan doen? SARA Mijn fiets vastzetten aan het anker. Liv bonst op de tussendeur die aan de woonkamer grenst. Sara doet de buitendeur dicht. SCENE 70. EXT. JAREN ‘30 WONING SARA. AVOND Voor het raam van SARA’s huis staan een herenfiets en een kinderfiets tegen elkaar. Sara raapt haar omgevallen fiets op. Ze sleept hem dicht tegen de kinderfiets aan, pakt een fietssleutel uit haar zak en opent het kettingslot dat via een anker in de muur om de kinderfiets vastzit. Ze probeert het kettingslot ook om haar eigen fiets te krijgen. Dat lukt niet meteen. Sara verzet haar fiets nog een keer zodat het wel past. Dan krimpt ze opeens ineen. Ze hapt naar lucht. Blijft eventjes voorovergebogen staan om op adem te komen. Dan richt ze zich weer op en probeert opnieuw het slot om haar fiets te krijgen. Bij die poging slaakt ze een kreet van pijn en krimpt opnieuw ineen. Ze grijpt zich vast aan haar fiets, kreunt en tikt op het raam. SCENE 71. INT. KEUKEN/WOONKAMER. HUIS SARA. AVOND TIM staat achter het fornuis en legt net een stuk zalm in de koekenpan. De televisie staat aan op De Wereld Draait Door. BOAZ en LIV zitten aan de salontafel. Liv kauwt op een snoepje en kijkt gelukzalig naar de berg die voor haar ligt. Boaz heeft zijn snoep netjes in een rij gelegd, pakt de eerste uit de rij en steekt die in zijn mond. Dan begint hij zijn snoep te tellen. We horen getik op het raam. TIM Bo, wil jij even open doen? Boaz kauwt op zijn snoepje en telt door. BOAZ Drie, vier, vijf, zes... (antwoord tussen het tellen door) ... maar ik ben even bezig. TIM Ja ik ook. BOAZ zeven, acht, negen... (blijft hangen bij 9 snoepjes) Maar we hebben toch al gegeten? We horen weer geklop op het raam. TIM Ja, maar mama niet. Kom op Bo even opendoen nu. BOAZ Oké, ik ben bij 9, goed? TIM Ja, 9, oké. Boaz loopt de kamer uit. Tim gaat door met koken. Liv pakt nog een snoepje. Vanaf de gang horen we rumoer en dan paniek. BOAZ Papaaaaaa, mama! Tim schrikt, legt zijn vork neer en loopt snel naar de gang. Liv gaat achter hem aan. SCENE 72. INT. GANG. HUIS SARA. AVOND We volgen TIM die door de gang haast. BOAZ staat buiten op straat. Tim loopt door de deur en ziet dan SARA op de grond liggen bij de fietsen. TIM Saar! Terwijl de camera langzaam steeds verder uit zoomt naar boven en de muziek inzet, zien we het volgende gebeuren: Tim knielt neer naast Sara, Boaz kijkt verstijfd toe. Dan komt LIV naar buiten gelopen en rent op Sara af. Shot van bovenaf. Van alle kanten zien we de lichtjes van lampionnen naar Sara toe bewegen. Einde aflevering 1 |
Over HalverwegeVia het script volg je het dagelijks leven van Emily en Sara, twee ogenschijnlijke tegenpolen. Sara leeft het leven alsof het een generale repetitie is, maar langzaam sijpelt bij haar de gedachte binnen dat het nu of nooit is. Emily plukt de dag en haalt juist alles uit het leven wat erin zit. Door wat ze meemaken vragen ze zich steeds vaker af hoe ze zo geworden zijn. Hebben ze het lef om het anders te doen? Afleveringen:
Alles
ArchievenWil je ons volgen?Of ontvang updates via Facebook
|