Aflevering 1 Geweldloosheid deel 4

Vorige week in Halverwege: Sara en Tim krijgen knallende ruzie over bakfietsen, Emily heeft eindelijk het lef om een aanbeveling te vragen voor haar boek en Thomas ergert zich aan het feit dat er overal in huis Happinezzen rondslingeren. Gemist? Lees hier het 3e deel van Geweldloosheid.

SCENE 37. EXT. BUSHOKJE - OCHTEND

EMILY zit in haar nette werkkleding in een bushokje een broodje te eten. Het miezert. Ze is alleen. Een DAKLOZE MAN (biertje in de hand) komt naast Emily zitten, net een beetje te dichtbij. Hij steekt een sigaret op, blaast de rook haar kant op en begint vervolgens flink te rochelen. Emily kijkt geërgerd naar de man, schuift een stukje op en kijkt dan snel voor zich uit. Man rochelt opnieuw.

EMILY
Moet dat? Zit ik eindelijk een broodje te eten.

De dakloze zegt niets maar gaat provocerend voor Emily staan en gooit dan met een mooie zwieper een sloot bier over haar heen.

EMILY (CONT’D)
(springt verschrikt op)
Lul, wat doe je nu? Ik moet nog naar mijn werk man!

Dakloze begint provocerend en obsceen te gebaren. Op dat moment komt de bus eraan. Emily stapt snel in.

BUSCHAUFFEUR
Gaat het vrouwtje?

EMILY
Nou nee, één of andere dronken zwerver gooit net een plens bier over me heen. En ik heb geen tijd om me te verkleden, moet zo vergaderen.

BUSCHAUFFEUR
Nou daar zullen je collega's blij mee zijn!

SCENE 38. INT. KANTOORTUIN KOTERS&CO - OCHTEND

SARA en EMILY zitten tegenover elkaar achter een PC te werken in een sfeerloos, TL-verlicht kantoor. Aan de muur hangen post-its en een eenzame reclameposter van KOTERS&CO met daarop een bonte verzameling net iets te blije kinderen in hippe merkkleding. Aan de bossen bloemen met kaartjes en onuitgepakte verhuisdozen is te zien dat de start-up nog maar net in het kantoor is getrokken. Er zijn nog twee vrouwen aan het werk: KIRSTEN en ARAJA. In totaal staan er zes bureaus tegenover elkaar. De baas komt binnen: HARRY, een handen-uit-de-mouwen-man, overtuigd van zijn eigen charisma. Het bovenste knoopje los, de mouwen opgestroopt, dikke bos haar, maar net iets minder cool dan dat hij denkt dat hij is.
​
HARRY
Zo dames, hoe gaat het hier?

SARA
Goed hoor.

HARRY
Mooi, mooi... Ruik ik nou bier?

Gelach.

KIRSTEN
(knipoogt naar Emily)
In je dromen Harry. Hoe staat het met Petite Marie? Zijn ze binnen?

Harry gaat naast de tafel staan en spuugt (met gevoel voor drama) een klein kloddertje spuug op de grond. Verbaasde reacties bij de dames.

EMILY
Hè gatver Harry!

ARAJA
Nou, inderdaad, moet dat nou Harry?

HARRY
(theatraal)
Met dat bedrijf wìl ik geen eens zaken doen. Xavier, de CEO, valt in de categorie onbetrouwbare Belg. Een ja van een Belg zegt niks. (Met Belgisch accent:) 'Ik zei geen jawel, ik zei Ah wel.'

Gelach.

HARRY (CONT’D)
En daarna veegde die gast zijn neus af en gaf mij een hand.

Harry trekt een vies gezicht, blikken vol afschuw.

HARRY
Maar even serieus, ik ruik toch echt bier dames.

SARA
(lachend)
Dat is Emily.

HARRY
Emily!!! Jij bent er vroeg bij mop. Probleempjes thuis?

EMILY
Nee, maar ik zou je wel graag even alleen willen spreken. Als dat kan.

HARRY
Alleen? Zo zo. Moest je jezelf eerst even wat moed indrinken?

Harry geeft Kirsten een knipoog.
​
HARRY (CONT’D)
Ik drop straks wel even langs Em, eerst even langs de fotostudio.

SCENE 39. INT. KANTOORTUIN KOTERS&CO - OCHTEND

SARA, EMILY, KIRSTEN en ARAJA zijn druk aan het werk achter hun computers. Emily eet ondertussen een sultana. HARRY komt binnen zwieren en trekt zijn jas uit.

HARRY
Hee, is die lunchbus al geweest?

EMILY
Nog niet. Maar Harry kan ik je nu anders even spreken? Ik moet zo weg namelijk.

Emily biedt Harry een Sultana aan.

HARRY
Die kinderkoekjes moet ik niet. Hopen dat er in de keuken nog iets ligt. Loop maar mee, bespreken we het daar.

EMILY
Ja, even dit opslaan. Ik kom zo.

Harry beent de ruimte uit. Emily doet iets op haar computer en snelt hem achterna.

SCENE 40. INT. KEUKEN KOTERS&CO - EINDE OCHTEND

De keuken bestaat uit een basic aanrechtblok met wat planken erboven en een grote ovale tafel, die ook dienst doet als Harry’s bureau, wat we zien aan een laptop, een paar rondslingerende mappen en een lege ‘CEO, bitch!’ koffiemok. Ook hier hangt een poster van Koters&Co met een aantal op het irritante af ‘gelukkig’ uitziende kids. HARRY scharrelt wat in de keukenkastjes als EMILY binnen komt. Behoedzaam sluit ze de deur.

HARRY
(met zijn rug naar Emily)
Ga zitten.

Emily wacht duidelijk nerveus tot Harry met zijn boterham tegenover haar aan tafel komt zitten.

Harry pakt een bord van de plank en belegt zijn brood. Emily sluit enigszins nerveus de deur van de keuken en gaat aan de tafel zitten wachten. Harry komt met zijn boterham tegenover Emily aan tafel zitten.

HARRY (CONT’D)
Zo, nu ben ik ‘all yours’. Wat kan ik voor je doen?

Harry neemt een grote hap.

EMILY
Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen: ik zit er over te denken om mijn werk hier af te bouwen. Hoe gezellig het ook is.

HARRY
(niet onder de indruk, met volle mond)
Juist.

EMILY
Ik denk dat je op de lange duur meer hebt aan iemand die meer affiniteit heeft met kindermode.

HARRY
(nog steeds met volle mond)
Ik denk dat je wel gelijk hebt.
(slikt snel z'n brood weg)
Je schrijft erg goed, te goed misschien wel. Maar een topkok moet ook niet in een snackbar werken.

Emily kijkt bedenkelijk.

EMILY
Ja. Nee. Nou ja, ik ben de afgelopen maanden wel tot de conclusie gekomen dat webteksten over mode schrijven niet helemaal mijn ding is.

HARRY
Je bent toch ook lekker bezig met een kinderboek?

EMILY
(beetje verward)
Ja precies. Het is net af. Ik doe het deze week op de bus en ik ben al begonnen aan het vervolg en daar wil ik me nu eigenlijk volledig op storten.

HARRY
(neemt weer een hap)
Kijk eens aan.

EMILY
Dus je vindt het niet erg? Ik blijf natuurlijk tot je vervanging hebt gevonden.

HARRY
(wuift Emily’s aanbod met groot gebaar weg)
Niet nodig Em.

EMILY
Eeuh, maar... moet ik die SEO tekst over broeken niet afmaken dan?

HARRY
Dat doet Sara wel. Sommige mensen groeien gewoon mee met het bedrijf en andere.... Nou ja, ik bel je wel als we je nodig hebben. Ga jij nou maar lekker voor jezelf schrijven.

Emily staat beduusd op.

EMILY
(meer tegen zichzelf dan tegen Harry)
Dus dit was het dan?
​
Harry leunt nu relaxed achterover in zijn stoel en neemt rustig nog een hap.

HARRY
(al smakkend)
Ja, daar lijkt het wel op hè.

EMILY
Maar hou je me wel op de hoogte? Ik voel me wel een beetje ‘part of the family.’

Harry staat op en houdt de deur open voor Emily.

HARRY
Tuurlijk. We weten je te vinden. Ga nou maar gauw die jongens van je halen. We komen elkaar heus nog wel tegen.

EMILY
O. Nou, dan ga ik nog maar even gedag zeggen.

SCENE 41. EXT. SCHOOLPLEIN. SCHOOL REMY & JELMER - MIDDAG
​
EMILY staat met haar vader OPA AREND (lange man, in de 70, met een vriendelijke, ietwat breekbare uitstraling -het verdriet is nog altijd in zijn pretoogjes te lezen- op het schoolplein. Het is winderig weer, iets waar Arend vanwege zijn uitdunnende haar niets van moet hebben, maar waar hij op is voorbereid  (baret, paraplu, klassiek lange waxcoat). JELMER en REMY komen vrijwel gelijktijdig de school uit en rennen op Opa Arend af.
​
JELMER                     REMY
OPA!!!                         OPA!!!

De jongens storten zich op hun opa die angstvallig zijn baret op probeert te houden.

OPA AREND
(tegen Jelmer)
​Hoe was het op school?

JELMER
Leuk…
(tegen Opa Arend)
Ben jij vroeger ook een aap geweest?

OPA AREND
Nou ik kon wel heel goed boompje klimmen. Hoezo?

Jelmer denkt eerst even over opa’s antwoord na.

JELMER (CONT’D)
De juf had ‘t vandaag over de eerste mens.

OPA AREND
Zó. Leren ze jullie dát op school?

JELMER
Ja, dat we vroeger allemaal apen waren.

REMY
Nee Jelmer, dat was ongeveer 3000 jaar geleden, of ongeveer zoiets, toen we allemaal apen waren en toen was opa er nog niet.

EMILY
3000 jaar?

REMY
O nee, een miljoen jaar ongeveer, geloof ik. Maar het allereerste leven begon in zee.
(op dreef)
Toen kwamen er beestjes die op het land gingen leven en die werden amfibieën en veel daarvan werden reptielen en die reptielen werden dinosaurussen en toen de dinosaurussen dood gingen, kregen de zoogdieren plaats om zichzelf ook, zeg maar, groot te maken. Want toen de dinosaurussen er waren, was er geen plek voor de zoogdieren om groot te worden, dus die moesten eerst dood. Begrijp je?

Jelmer schudt van ja. Opa Arend kijkt bedenkelijk, Emily trots.

REMY (CONT’D)
En van de zoogdieren kwamen de apen en van de apen de aapmensen en de Neanderthalers en toen de mensen. En opa. Een beetje ingewikkeld.

EMILY
(lacht)
Kom, we gaan naar huis.

OPA AREND
Goed plan met die wind. 

SCENE 42. INT. KEUKEN KOTERS&CO - MIDDAG

SARA loopt de keuken binnen. Harry draait zich om en wijst op de mobiel in zijn hand. Sara knikt en wil weer weglopen, maar Harry steekt zijn hand op en wenkt haar naar binnen.

HARRY
(in de telefoon)
Ja iedereen hier vond het een leuk filmpje. Niks meer aan doen dus…. Nou keep up the good work en we bellen. Ciao.

Terwijl Sara aan tafel gaat zitten, ploft Harry weer in zijn bureaustoel en schuift zijn mobiel op tafel. Sara gaat tegenover hem zitten. Op de plek waar Emily zo-even nog zat.

HARRY (CONT’D)
Zo en waar wil jij me over spreken? Kom jij me ook vertellen dat je je liever op andere schrijfseltjes wilt storten?

SARA
Nee... nee hoor, juist niet. Ik heb het hier heel erg naar mijn zin… Nee, Emily zei dat jij had gezegd dat ik haar SEO teksten maar af moest maken.

HARRY
Ja, klopt. Gaat dat lukken?

SARA
(weifelend)
Ja... zeker. Alleen vroeg ik me af of ik nu misschien ook mijn uren kan uitbreiden.

HARRY
(zakt achterover in zijn stoel)
Aaahh, nu gaat dat lieve masker af en treedt de ware Sara naar buiten. Het lichaam is nog geen uur koud en jij bulldozert er al overheen.

Sara kijkt Harry verschrikt aan en wordt rood. Harry moet zelf heel hard lachen om zijn opmerking.

HARRY (CONT’D)
(knipoogt naar Sara)
That’s the spirit Sara, the survival of the fittest.

SARA
(beledigd en duidelijk van haar stuk gebracht)
Nou zo bedoel ik het helemaal niet, ik bedoel, ik dacht gewoon... 
(zucht)
...ik dacht gewoon dat Emily die teksten niet in drie minuten schrijft... en dat als ik dat er bij moet doen, ik wel wat meer uren nodig heb.

HARRY
(sussend)
Het was maar een grapje hoor Saar, ik snap ook wel dat dat zo werkt.

Sara zucht weer, maar nu enigszins opgelucht.

HARRY (CONT’D)
Ik zei nog tegen Emily dat je erg leuk schrijft.

Sara glimlacht, kijkt Harry hoopvol aan.  

HARRY (CONT’D)
En je doet er inmiddels ook minder lang over dan in het begin. Toen was het nog wel even zoeken naar de juiste toon hè?

Sara’s lach bevriest op haar gezicht. Haar blik verandert naar wantrouwen. Hoewel dat wel het laatste is wat ze toe wil geven, knikt ze bevestigend. 

HARRY (CONT’D)
Weet je wat het is, we kunnen ons nu gewoon nog niet zoveel veroorloven.

We zien aan Sara dat ze nattigheid voelt, maar het niet wil laten merken.

HARRY (CONT’D)
Als de bestellingen straks binnen stromen dán praten we verder over uren oké?
Op dit moment zit er gewoon niet meer in het vat. En wat die SEO teksten betreft, het merendeel staat er al op en die laatste teksten hóeven niet meteen volgende week af
… Maar het zou natuurlijk wél groots van je zijn als je dat voor elkaar kreeg.

Sara kijkt vertwijfeld.     

HARRY (CONT’D)
En aangezien je de smaak te pakken hebt, ga ik er vanuit dat dat geen probleem hoeft te zijn.

Harry werpt haar een charmante glimlach toe: hij heeft haar. Sara weet het, maar wil zich eigenlijk niet gewonnen geven. Ze kijkt even weg uit het raam, haalt haar hand door haar lange haar.

SARA
Ja... ik begrijp het. Maar volgende week? Dat betekent dat ik nog maar... iets meer dan één dag heb.

HARRY
(kijkt op zijn horloge)
Of iets meer dan tien uur. ‘T is maar net hoe je het bekijkt.

Sara kijkt Harry met een gemaakte glimlach aan. Harry’s mobiel gaat af. Hij buigt zich naar de tafel, kijkt even op zijn mobiel.

HARRY (CONT’D)
We zijn nu wel klaar toch?

Harry wacht niet op antwoord en neemt de telefoon op. Sara staat op en loopt de keuken uit.

SCENE 43. EXT. SCHOOLPLEIN REMY EN JELMER - NAMIDDAG

OPA AREND zit met JELMER en REMY op schoot op de bank en begint voor te lezen uit KERSTMIS van Dick Bruna. EMILY komt aanlopen in de gang, maar stopt als ze hoort dat Opa Arend aan het voorlezen is. Vanuit de gang kijkt ze vertederd toe.
​
OPA AREND
‘Het gebeurde in een donkere nacht, heel lang geleden, dat er herders in het veld waren, die de wacht hielden over hun schapen. De herders zagen een heel helder licht.’ Kijk maar.

JELMER
Ja opa, ik zie het.

OPA AREND
‘Dit licht bleek van een engel te komen die een boodschap had voor de herders. De engel vertelde dat er in Bethlehem een kindje is geboren, Jezus, dat alle mensen gelukkig zal maken. Het kindje is in doeken gewikkeld en ligt in een kribbe.’ Dat is een voederbak voor dieren, een kribbe.

REMY
Dat weten we wel hoor opa.

OPA AREND
(tevreden)
O?! Nou dat is tenminste iets. 

Emily, nog steeds op de gang, kijkt nu lichtelijk geïrriteerd.

OPA AREND (CONT’D)
‘Nadat de engel dit gezegd had kwamen er nog meer engelen die gezamenlijk een prachtig lied zongen. Ere zij God, zongen zij en vrede op aarde.’

REMY
God is gewoon een verzinsel. Alleen domme mensen geloven in God.

OPA AREND
(verbijsterd)
Hoe kom je dáár nou bij?

REMY
Dat weet toch iedereen?

Pijnlijke stilte. Emily snelt naar binnen.

OPA AREND
Nou, veel mensen denken daar toch echt anders over hoor!

Remy doet zijn armen over elkaar.

EMILY
(vermanend)
Daar heeft opa gelijk in Remy. Dat moet je niet zomaar zeggen!

OPA AREND
(tegen Emily)
Jij moest zo nodig met de grootste atheïst trouwen die je kon vinden! Dit krijg je ervan.

REMY
Maar mama, jij zegt toch óók altijd dat God niet bestaat?

EMILY
Ik zeg altijd dat God in jezelf zit.

REMY
Ja maar, waar is dat dan weer voor nodig? Wat een onzin!

OPA AREND
Tja, als je je kinderen op een Openbare School doet waar ze in de kleuterklas al de evolutietheorie bespreken...

JELMER
Lees je nou verder opa? Van het kerstverhaal?

OPA AREND
(geeft koesterend klopje op Jelmers hoofd)
Tenminste iemand hier in huis die het kerstverhaal een beetje op waarde weet te schatten.

EMILY
Is het sowieso niet een beetje vroeg voor kerst pap? Morgen is het pas Sint Maarten!

OPA AREND
Dat katholieke vreetfestijn? Dat telt toch niet. Daar deden jullie vroeger ook niet aan mee.

EMILY
Nou die van ons dus wel hè.

JELMER
Opa ga je nou nog doorlezen van het kindje in de kribbe?

OPA AREND
(blij met zijn discipel, geeft bijna licht)
Kijk nou hoe Jelmer smult van het kerstverhaal. En Remy let jij nou ook maar even op, daar leer je misschien nog iets van.
(vol overgave)
‘Toen de engelen verdwenen waren gingen de herders op pad, op weg naar Bethlehem om Jezus met eigen ogen te kunnen zien.’

SCENE 44. EXT. INDUSTRIETERREIN HAARLEM - BEGIN AVOND

SARA fietst in het donker, en met wind tegen, haar benen uit haar lijf.

SARA
Kutwind!
Als ze een stoplicht nadert dat net op oranje schiet, zet ze nog een tandje bij. Parallel links van haar verschijnt een rode auto die de hoek om scheurt. Sara moet vol op de rem.
​
SARA
Klootzak! Jezus Christus wat een eikel!  
(dan mompelend)
Ik hoop dat je tegen een lantaarnpaal rijdt!
(nog tegen zichzelf)
Nou ja, dat is wel heel erg.
(iets harder)
Ik hoop dat je je baan kwijtraakt!

Bij het voetpad staat een oudere man met een hondje. Hij heeft alles meegekregen en kijkt Sara aan met een afkeurende blik. Sara kijkt terug met een blik van: ‘Als jij nu ook nog je mond opentrekt, kun je hem krijgen!’ Dan springt het stoplicht weer op groen, Sara sprint weg.

SCENE 45. INT. SLAAPKAMER EMILY. HUIS EMILY - AVOND

EMILY zit aan haar design bureautje achter haar laptop, luistert naar ‘I Was Everyone’ van Joan as Police Woman (vanaf 3.21 minuten):

And I know everyone wants to be remembered,
and I know everyone wants to be a star
But who will believe that they’re worth it
who will believe they’ve got it right,
To stand up and be heard:
You are the champion, you are the champion...

Op het bureau liggen twee compleet uitgeprinte manuscripten op nette stapeltjes. Emily is bezig een derde manuscript te ordenen. Intussen print op een hoek van het bureau de printer het ene na het andere A-4tje uit. Met aandacht legt ze het titelblad met haar naam bovenop de derde stapel. Dan hoor je een ping en komt er een mailtje binnen. We zien in Emily’s postbus:

Inkomend.             P.F. Thomése.
                             Onderwerp: aanbeveling.

Emily maakt de bijlage open en buigt zenuwachtig naar het scherm om de tekst te lezen. Op Emily’s gezicht is eerst spanning en dan verbazing te lezen. Ze laat zich tegen de rugleuning van haar bureaustoel vallen en bijt op haar onderlip.

SCENE 46. EXT. KINDEROPVANG DE LOCOMOTIEF - AVOND

SARA komt aangeracet bij de kinderopvang. Alle ramen zijn al donker. Alleen in de hal brandt nog licht. Ze smijt haar fiets tegen het hek en rent naar de deur. De deur gaat al open voordat ze hem bereikt heeft. De LEIDSTER verschijnt in de deuropening met LIV op haar arm.

LEIDSTER
(tegen Liv)
Daar is mama eindelijk.

SARA
Sorry, het spijt me echt verschrikkelijk.

Liv strekt haar armpjes uit naar Sara. De leidster doet intussen het laatste licht uit.​​

SCENE 47. INT. WOONKAMER EMILY - AVOND

THOMAS, EMILY, REMY en JELMER zitten met zijn viertjes te Pim Pam Petten op de grond voor de open haard. De jongens hebben hun pyjama al aan. Thomas pakt een kaartje van de stapel en leest voor.

THOMAS
Iets waar je op kunt zitten.

Het spelletje geeft de letter E aan. Emily begint meteen te roepen.

EMILY
Eee...eend

REMY
(bijna tegelijkertijd)
Egel!

Gelach.

REMY (CONT’D)
(slaat hand tegen voorhoofd)
Oh nee! Eeuh…. eekhoorn!

Weer gelach.

THOMAS
Nee, dat telt niet. Het mag niet dood gaan als je er op zit!

JELMER
​Ezel?

REMY
(leest het volgende kaartje voor)
Wat hoort er in de keuken?

Spel geeft de letter M aan.

REMY, JELMER EN THOMAS
(roepen tegelijk heel hard)
Mama!

EMILY
(verontwaardigd)
Waaaat!?

Remy, Jelmer en Thomas lachen om Emily's heftige reactie. Remy draait snel opnieuw, maar Emily is er niet meer helemaal bij en staart in gedachten verzonken naar het vuur.